مفسرین و اندیشمندان علوم قرآن، برای این سوره تنها نام "مدثر"را ذکر کرده و علت نامگذاری را به کار رفتن نام مدثر در کلمات ابتدایی سوره دانستهاند.
این سوره به گواهی تمام جدولهای ترتیب نزول و دانشمندان علوم قرآن، مکی است، هرچند برخی در مکی بودن تمام سوره تردید کرده و آیات 31 تا انتهای آن را مدنی شمردهاند،[1] محتوای آیات، به شرحی که در توضیح محتوای سوره خواهد آمد، نشان میدهد تمام آنها در مکه نازل شده اند.
سورة مدثر در تمام جدولهای مسند، غیر مسند و ترکیبی چهارمین سورهای است که بر پیامبر اکرم9 نازل شده است. پیش از آن، سورة مزمل و پس از آن، سورة حمد فرو آمد. تنها در جدول منسوب به امیر مؤمنان7، این سوره بر سورة مزمل مقدم است که توضیح آن در شناسة سورة مزمل گذشت. برخی روایات اهلسنت، سورة مدثر را اولین سورة مکی دانستهاند،[2] لکن این ادعا علاوه بر منافات با محتوا و مضمون سوره، با شأن نزول آن نیز، که به توطئة ولید و مشرکان دربارة آیات قرآن اشاره دارد، تناسب ندارد، که بر اهل دقت پوشیده نیست.
سورة مدثر در ترتیب مصحف رسمی، در جزء بیست و نهم قرآن، ردیف هفتاد و چهارم، بعد از سورة مزمل و قبل از سورة قیامت واقع است و 56 آیه دارد.
مقصود سوره
توجیه پیامبر9 دربارهی هشداردادن مردم با قرآن.
محتوای سوره
سوره به چهار بخش به ترتیب زیر تقسیم میشود:
1. آیات 1- 7؛ فرمانِ ابلاغ انذار مردم به پیامبر9
خدای متعال در ابتدای این بخش به رسول اکرم9 دستور میدهد مردم را انذار کند، و در ادامه از او میخواهد آداب و