موسسه و مرکز تخصصی تمهید قم

موسسه و مرکزی تخصصی حوزوی در زمینه تفسیر تنزیلی، مهندسی فرهنگی و نشر آثار آیت الله معرفت ره

موسسه و مرکز تخصصی تمهید قم

موسسه و مرکزی تخصصی حوزوی در زمینه تفسیر تنزیلی، مهندسی فرهنگی و نشر آثار آیت الله معرفت ره

رویکرد تفسیر تنزیلی:
* ارائه تصویری کلی از مهندسی عمیق و دقیق تحول قرآنی از دریچه ی آشنایی با روش حاکم در قرآن؛
* اشاره به توزیع عالمانه و هنرمندانه ی مفاهیم و ارزش های دینی در سراسر آیات قرآن؛
* پرده برداری از ترکیب حکیمانه محتوا و ساختار آیات و سور در جریان نزول تدریجی قرآن؛
* تبیین روشمند نزول کلام وحی در راستای تغییر فرهنگ جاهلی به فرهنگ الاهی؛
* بیان پیوستگی منطقی مفاهیم و معانی قرآنی؛
شنبه تا چهارشنبه 10 تا 12
حضور با تماس قبلی
آدرس: قم، خ شهید صدوقی، خ 20 متری فجر، پ 286
تلفن: 02532920244
نویسندگان
طبقه بندی موضوعی

3. نگاهی اجمالی به جداول ترتیب نزول

 صرف نظر از اعتماد دانشمندان علوم قرآن و تفسیر بر برخی از جداول، می‌توان از طریق دست یافتن به مجموعهای از جداول مسند و ارزیابی میان آنها، به جدول قابل اعتمادی از میان آنها دست یافت. در زمینه ترتیب نزول سور، جداول مستندی وجود دارد.

برخی از این مستندات که در منابع معتبر آمده است، برخی جداول کامل را گزارش کرده و در گروهی از آنها جداول ناقص آمدهاند. برخی از گزارشات نیز اختصاص به بیان حلقه‌های اول و آخر نزول بودهاند.

محمدبن مسلم زهری(50ـ123ق) جدولی کامل از ترتیب نزول سوره‌ها را در ابتدای کتاب «تنزیل القرآن» آورد. هر چند این کتاب به طور مسند به دست رسید، اما زهری منبع اخذ جدول خود را معین ننموده است. یعقوبی(م :‌284ق )جدول کامل و مسندی از طریق ابی صالح از ابن عباس گزارش کرد.[1]ابن ضریس در همان سال‌ها دو روایت مسند از عطای خراسانی از ابن عباس را در کتاب خود گزارش داد.[2]گزارش دیگری در کتاب المبانی لنظم المعانی در اختیار است که آرتور جفری در کتاب المقدمتان انتشار داد. در این کتاب سه سند از عکرمه از ابن عباس، عطا از ابن عباس و سعید بن مسیب از علی (ع) آورده شده است. هر چند در صاحب این کتاب ابهام وجود دارد، اما بعضی، نویسنده کتاب المبانی را حامد بن احمد بن جعفر بن بسطام شاگرد محمد بن الهیصم دانستهاند.[3]

ابن ندیم بغدادی (م: 438 ق) ترتیبی از نزول سورها را به شکل ترکیبی آورد. چهار سوره اول از زهری از محمدبن نعمان بن بشیر و بقیه سور مکی را از طریق مجاهد و سور مدنی از طریق ابن جریج از عطا از ابن عباس می‌باشد[4]بیهقی(م : 458ق) در اثر خود سندی از طریق عکرمه و حسن بصری دارد. وی پس از ذکر جدول ترتیب نزول سوره‌ها به داشتن سندی به نقل از مجاهد از ابن عباس را ادعا می‌کند و اظهار می‌دارد که افتادگی‌های سند اول را ندارد. وی افزوده است که شاهدی بر این سند در تفسیر مقاتل و غیر آنها از اهل تفسیر موجود است.[5]حاکم حسکانی نیشابوری معروف به ابن حذاء(زنده تا 470ق) شش سند از جداول ترتیب نزول سوره‌ها را در ردّ ادعای نواصب بر انکار نزول سوره انسان در فضیلت علی و اهل بیت (ع) آورده است. چون نویسنده سیر نزول سوره‌ها را تا سوره انسان نود و هشتمین سوره نازل شده پیگیری می‌کرده، از نقل ادامه جداول شش گانه صرف نظر کرده است.[6]امین الاسلام، طبرسی(م: 548ق) با همان انگیزه حاکم حسکانی به بیان جداول ترتیب نزول پرداخت. وی ترتیب عمرو بن هارون از عثمان از عطا از ابن عباس را نقل کرد و اظهار داشت اسنادی از استادش احمد زاهد در کتاب الایضاح از طریق عطا، عکرمه و ابی الحسن از ابن عباس دارد. و نیز سند دیگری از سعید بن مسیب از علی (ع) در اختیار دارد.[7]مع الأسف این اسناد را نقل نکرده است. در همین زمان در تفسیر مفاتیح الاسرار و مصابیح الابرار منسوب به شهرستانی (م548 ق ) پنج جدول ترتیب نزول از مقاتل به طور مرسل و از وی به نقل از امیرمؤمنان و نیز از ابن عباس و ابن واقد و امام صادق (ع) گزارش کرد.[8]

زرکشی در کتاب البرهان  به نقل از تفسیر خازن و صاحب کتاب المبانی، ترتیب نزول سوره ها را گزارش کرده است.[9]جلال الدین سیوطی (م:911ق ) چند جدول را به نقل از کتاب‌های دلائل النبوة، فضائل القرآن و نیز با چند سند از جمله جابر بن زید شاگرد ابن عباس آورد[10]قسطلانی(م:923ق )تکیه بر جداول منقول در الاتقان نمود.[11]

از معاصران محمدهادی معرفت(م: 1385ق)به ارائه جدولی از ترتیب نزول سوره ها، طبق روایت ابن عباس و تکمیل آن مطابق روایت جابر بن زید با تصحیح از روی نسخ‌های متعدد قابل اعتماد اقدام کرد.[12]علمای دانشگاه الازهر مصر نیز در دهم ربیع الثانی سال 1337 هجری قمری، به چاپ ترتیب نزول سوره‌ها بر اساس مطالعات و تحقیقات علمای آن دانشگاه دست زدند. این مصحف بر اساس قرائت حفص بن سلیمان کوفی که به عثمان بن عفان و علی بن ابی طالب (ع) می‌رسد، به چاپ رسیده است.[13]

در ادامه به تفصیلِ مهمترین گزارشات و اسناد مربوطه،میپردازیم. در آغاز نظر اهلبیت و در ادامه روایات رسیده از غیر آنان را گزارش میدهیم.



[1]. الواضح الکاتب العباسى المعروف بالیعقوبى ، احمد بن أبى یعقوب بن جعفربن وهب ، تاریخ یعقوبی، 2/ 33.

[2].  ابن ضریس، محمد بن ایوب، فضائل القرآن، ص33.

[3]. حمد قدوری، ص249؛ کتاب شناسی، مجله الرسالة الاسلامیة، شماره 165ـ164، صفحه 245ـ243، سال هفدهم 1404ق.

[4]. ابن ندیم، محمد بن اسحاق ، الفهرست، ص28ـ30.

[5]. بیهقی، محمد بن حسین، دلائل النبوه و معرفة احوال صاحب الشریعة، 7/ 142.

[6]. حسکانی، عبیدالله بن عبدالله، شواهد التنزیل لقواعد التفصیل، 2/ 413ـ417.

[7]. طبرسی ، فضل بن حسن، مجمع البیان،10/ 613.

[8]. الشهرستانی، محمد عبدالکریم، مفاتیح الاسرار و مصابیح الابرار، 1/ 16.

[9]. الزرکشی، بدرالدین محمد بن عبدالله،  البرهان فی علوم القرآن، 1/ 193ـ194.

[10].  سیوطی، جلال الدین عبدالرحمن ابی بکر، الاتقان، 1/ 36ـ38.

[11]. قسطلانی ، احمد بن محمد ،  لطائف الاشارات لفنون القرائات، ص26.

[12]ـمعرفت، محمد هادی،  التمهید، 1/ 167ـ170.

[13]ـ رامیار، محمود،  تاریخ قرآن، ص662.

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

کاربران بیان میتوانند بدون نیاز به تأیید، نظرات خود را ارسال کنند.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی