نکتههای روش شناختی
1. فرزند و یا نام بلند و شهرت، هرگاه در انسان به کمال رسیده، علامت رحمت ویژهی پروردگار و نعمت موجب شکر است که باید با نماز و قربانی از آن استقبال کرد (سوره کوثر)، اما همین نعمتها و ثروتها و شهرتها هنگامی که در اختیار انسانِ تربیتنایافته باشد و اصل قرار گیرد، و فرصتهای غیردنیوی و معنوی را قالب دنیوی دهد، وبالِ جان آدمی است، و موجب عذاب میشود. خدای متعال در سورههای کوثر (مکی 15) و تکاثر (مکی 16) مخاطبان را به چنین مقایسهای میکشاند.
2. کسی که مست فزونخواهی دنیا و تکاثر نعمتهاست، با تهدید صریح و مؤکد و خطاب مستقیم هوشیار میشود. بنابراین خداوند میفرماید: «کَلا سَوْفَ تَعْلَمُونَ * ثُمَّ کَلا سَوْفَ تَعْلَمُونَ».
3. علم یقینی یعنی دانش متقن و قطعی، انسان را به باطن زیادهطلبیها یعنی گرفتاری در «هَلْ مِنْ مَزِیدٍ» دوزخ، رهنمون میسازد. این نحوه بیان قرآن، روش ویژهای از اعلام خطر و هشدار است که امکان تأثیر بر مخاطب را بسیار بالا میبرد.
4. در جهان واقعیاتی هست که عدهای از راه سلامت دل به آنها میرسند. دلمشغول به دنیا، گرفتاری خود در جهنم را نمیبیند؛ زیرا دل او در گرو تکاثر نعمتها رفته است. اگر دل آزاد شود، راهیابی به حقایق علمی و یقینی، آسان میشود؛ پس هرچه دل آزادتر باشد، حقایق برای او دستیافتنیتر است.
5. درمان درد سوء استفاده از عوامل اخروی واستفاده ابزاری از مقولات دینی به سود تحصیل دنیا، واکنش بسیار تند با افراد سوء استفاده کننده است. این مواجهه به جهت نقش بسیار بدی که این افراد بر اعتماد و اعتقاد به دین دارند، از اهمیت بالایی برخوردار است. نباید از کسانی که امور معنوی و باطنی را بازیچه مطامع خود می کنند، به آسانی گذشت و ایشان را تحمل کرد.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.