نکتههای روش شناختی
1. فرزند و یا نام بلند و شهرت، هرگاه در انسان به کمال رسیده، علامت رحمت ویژه‌ی پروردگار و نعمت موجب شکر است که باید با نماز و قربانی از آن استقبال کرد (سوره کوثر)، اما همین نعمتها و ثروتها و شهرتها هنگامی که در اختیار انسانِ تربیت‌نایافته باشد و اصل قرار گیرد، و فرصتهای غیردنیوی و معنوی را قالب دنیوی دهد، وبالِ جان آدمی است، و موجب عذاب میشود. خدای متعال در سورههای کوثر (مکی 15) و تکاثر (مکی 16) مخاطبان را به چنین مقایسهای میکشاند.
2. کسی که مست فزونخواهی دنیا و تکاثر نعمتهاست، با تهدید صریح و مؤکد و خطاب مستقیم هوشیار میشود. بنابراین خداوند میفرماید: «کَلا سَوْفَ تَعْلَمُونَ * ثُمَّ کَلا سَوْفَ تَعْلَمُونَ».
3. علم یقینی یعنی دانش متقن و قطعی، انسان را به باطن زیادهطلبیها یعنی گرفتاری در
