شناسه سوره عصر (مکی 13) در ویراست جدید جلد اول تفسیر همگام با وحی
این سوره، بهعلت تعابیر بهکار گرفته شده در آیهی اول، نامهای «العصر» و «و العصر» دارد.
این سوره به اتفاق بیشتر مفسران و دانشمندان علوم قرآن مکی است، البته برخی آن را مدنی هم دانستهاند. سورهی عصر موافق تمام روایات مسند، غیرمسند و جداول ترکیبی ترتیب نزول، سیزدهمین سورهی نزول، پس از سورهی شرح و پیش از سورهی عادیات میباشد. تنها ابنندیم این سوره را در ردیف دهم قرار داده است، که نقد این نظر در سورهی لیل گذشت. همچنین در جدول زُهَری، سورهی عادیات با سورهی عصر جابهجا شده، یعنی سورهی عادیات سیزدهمین سوره و سورهی عصر چهاردهمین سوره دانسته شده است، که اختلاف فاحشی نیست. در سورهی عادیات مسألهی اصلی، ناسپاسی انسان از الطاف رحمانی پروردگار، و در سورهی عصر، اصول نجات انسان از زیان در شخصیت، مطرح میشود. در سورهی شرح این حقیقت مطرح شد که با تحمل سختیها، آسانیها در دسترس انسان است. اکنون در سوری عصر میفرماید که این سختیهایی که آسانی، رهایی و نجات از خسران را بهدنبال دارد، از چه راهی تحصیل میشود. موضوع محوری سورهی عادیات، ناسپاسی انسان میباشد. انسجام موضوعی بین دو سورهی شرح و عصر، در تعاقب نزول آن دو، نمایان است، برخلاف صورتی که سورهی عادیات بین این دو سوره قرار گیرد. روشن است ناسپاسی در سیر نزول میان دو موضوع مرتبط، یعنی پذیرش سختیها ازسوی پیامبر6 برای وصول به آسانیها و پذیرش سختیها برای آسانیها ازسوی عموم مردم فاصله میاندازد.
سورهی عصر در ترتیب مصحف رسمی، در جزء سیام قرآن، ردیف صد و سوم، پس از سورهی تکاثر، و پیش از سورهی همزه واقع شده است و سه آیه دارد.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.