از دلایل مشروعیت سبک تفسیر تنزیلی ساختار سوره ها در مصحف حضرت علی ع است. با هم مروری بر این موضوع داریم.
مصحف در لغت و اصطلاح
این بخش را از کتاب تفسیر تنزیلی استاد بهجت پور ص 57 تا 59 ذکر می نمایم:
مصحف در اصل لغت به چیزی میگویند که صحف و اوراقی را در میان آن جا داده باشند، صحف جمع صحیفه است و آن را برگی خوانند که بر روی آن چیزی نوشته شود. و مصحف محلی است که این اوراق در آن جای میگیرد.[1] معمولاً دو تکه چوب صاف و مانند آن بوده است که برگ نوشتههایی را در میان جای می دادند.
این دو تکه را لوحین یا دفتین میخواندند.[2] حتی گاهی مصحف صندوقی بوده است و صحف را در آن جای میدادند.[3]
هرچند به تدریج اطلاق مصحف بر قرآن غلبه یافت