شناسه سوره عادیات (مکی 14) در ویراست جدید جلد اول تفسیر همگام با وحی
این سوره بهمناسبت آیهی اول آن، «العادیات» یا «والعادیات» نامیده شده است. هرچند تمام روایات ترتیب نزول، سورهی عادیات را مکی میدانند؛ اما برخی از مفسران، باتوجه به روایاتی که در تطبیق سوگندهای ابتدای سوره، بر مجاهدت علی7 وجود دارد، در مکی بودن سوره تشکیک کردند، و بهخاطر این ماجرا، سوره را مدنی دانستهاند؛[1] لکن بهنظر میرسد که با در نظر گرفتن تمام آیات سوره، مکی بودن آن قویتر است.[2] تأکید میشود که محتمل است روایات شأن نزول، مربوط به یکی از تطبیقات آیات ابتدایی سوره باشد، نه تنزیل آنها.
این سوره در روایات گردآوری شده در جداول مقدمه این تفسیر (همگام یا وحی)، چهاردهمین سورهای است که بر پیامبر اکرم9 نازل شده است. تنها یک مورد اختلاف، در روایت زهری با دیگر روایات روایات مسند و ترکیبی، وجود دارد. زهری سورهی عادیات را پیش از سورهی عصر گزارش کرده است. دربارهی جابهجایی رتبهی سورهی عصر و عادیات